Είμαι άθεος κι αυτό είναι μια βαθιά πεποίθηση, έχω τις απαντήσεις που χρειάζομαι στα βασικά: ξέρω πώς είναι ο θάνατος.Αυτό που με βασανίζει είναι πως όλα βασίζονται στην τύχη, κάθε πτυχή της ύπαρξής μας είναι μια σειρά πιθανοτήτων. Δεν ξέρω πραγματικά πόση επιρροή έχουμε στην εντροπία του σύμπαντος γύρω μας και είναι αυτή η αδυναμία απέναντι στο ρου των πραγμάτων που με ταλαιπωρεί. Είναι τραγικά μοναχικό να ζεις χωρίς θεό και ταυτόχρονα να βασανίζεσαι από τόσο βαθιά υπαρξιακά ερωτήματα. Ο φόβος απέναντι στην τύχη την εξυψώνει σε κάτι το θεϊκό χωρίς τα χαρακτηριστικά του θεού, δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να την επηρεάσει. Η τύχη είναι ο λίθος που κάνει το σύμπαν μας μη κανονικό εκεί που υπάρχει τύχη η λογική χωλαίνει και ο άνθρωπος όντας λογικό ον δεν μπορεί να κατανοήσει την απουσία της. Συμβαίνει συχνά να καταριόμαστε την τύχη μας, βρίσκουμε όμως ποτέ χρόνο να διαλογιστούμε τις θετικές ζαριές που αυτή μας δίνει; Κανείς δεν είναι ασφαλής και η ατυχία βρίσκεται σε κάθε γωνία είναι όμως η καθημερινή προσπάθεια το κλειδί για την επίτευξη των στόχων μας ενάντια στις πιθανότητες. Όλα τα ενδεχόμενα πραγματοποιούνται στην θεωρία για τα παράλληλα σύμπαντα. Είναι ασφαλές να απλουστεύουμε τη ζωή μας ακολουθώντας μια ποιο χοντροκομμένη εκδοχή του δένδρου των πιθανοτήτων και παρότι τεχνικά είναι λάθος μπορούμε να θεωρούμε ορισμένα ενδεχόμενα βέβαια. Πρακτικά αυτά τα ερωτήματα οδηγούν στο βέβαιο συμπέρασμα ότι η ζωή χωρίς θεό είναι δύσκολη.