Τα συνθήματα είναι η συνδετική ουσία του καρκίνου της κοινωνίας που λέγεται όχλος. Όχλος, η μάζα ανθρώπων που υπακούει σε ένα κάλεσμα για αναταραχή. Τέτοια σώματα δεν χρειάζονται τη κριτική γνώση των μελών τους, την παρακάμπτουν με τα συνθήματα, αυτά είναι που χρειάζονται και ηγέτες. Ηγέτες που άν τύχει να έχουν ορθή αντίληψη φέρνουν πρόοδο και ευημερία ενώ στην αντίθετη περίπτωση οδηγούν στην καταστροφή. Ανθρώπους δηλαδή που επιλέγουν να σκέπτονται αυτοί αντί της μάζας, που σαγηνεύουν το πλήθος και για κάποιους αποκτούν θεϊκή υπόσταση. Αυτούς που φτιάχνουν τα συνθήματα ώστε να τα υιοθετήσουν οι όχλοι. Ο όχλος συνεπώς δεν είναι αξιόπιστη μορφή στην κοινωνία, τα αποτελέσματά του είναι τυχαία, σε ένα περιβάλλον που δεν ευνοεί την τυχαιότητα αλλά την ευδιάκριτη πορεία προς ένα στόχο, που χαλιναγωγεί την φυσική εντροπία. Οι κοινωνίες πρέπει να αποβάλλουν τα γονίδια του όχλου, δεν είναι χρήσιμος τρόπος δράσης.

Ιδεολογίες είναι πολλές. Όλοι έχουν να μας προσφέρουν ένα κομμάτι από τη δική τους. Έχουν δημιουργηθεί ομάδες μέσα στην κοινωνία που έχουν κοινή κατά τα φαινόμενα ιδεολογία. Έχουν και διάφορα ονόματα, τους ακούμε συχνά, είναι οι αριστεροί, οι δεξιοί, οι φιλελεύθεροι είναι οι κεντρώοι, οι ευρωπαϊστές, οι αντιευρωπαϊστές, οι εθνικιστές, οι αναρχικοί. Βέβαια τα ονόματα αυτά έχουν πια χάσει την ουσία τους, έχουν γίνει συνθήματα.

Η κοινωνία δεν ξέρει σε βάθος την ουσία του καθενός, προκύπτουν έτσι παράξενα φαινόμενα, οι ακόλουθοι της ίδιας κατ' όνομα ιδεολογίας να έχουν διαφορετική αντίληψη για το τι πιστεύουν. Ο καθένας δίνει τη δική του χροιά και ίσως ενδόμυχα απορρίπτει στοιχεία που συνεισφέρουν άλλοι. Χάνεται η ουσία της ομάδας κατ' αυτό τον τρόπο, οι συνδετικοί κρίκοι μεταξύ των μελών είναι ασθενείς και λίγοι στον αριθμό και συνήθως αφορούν μικροσυμφέροντα βιοποριστικής υφής.

Η συμβουλή μου για τον τρόπο σκέψης του σύγχρονου πολίτη είναι να ακολουθεί κατά σειρά δύο πράγματα, λογική και ηθική. Λογική ως ένα τρόπο ερμηνείας του κόσμου μέσω των γεγονότων και των συμπερασμάτων αυτών και ηθική ως ένα σύνολο αξιών όπως η ελευθερία του ατόμου, η δικαιοσύνη στις συναλλαγές, η ειρήνη και η ταπεινότητα χωρίς την υποταγή.